ကဗ်ာဆရာ

Khine Soe Lung ၏ ထမင္းစားပြဲဝုိင္းကုိႀကည္႕ၿပီးေသာ အခါ သူသည္ ရန္ကုန္ ထမငး္ဝိုင္းကုိ သတိရေလသည္. ထုိဝိုငး္မွာ မေမွ်ာ္လင္႕ေသာ ဝိုငး္ၿဖစ္သည္. အိမ္မွ မထြက္ဘဲ ပ်င္းရိစြားဟုိဘက္ လွည္႕ ဒီဘက္လွည္႕ ေနေသာသူသည္ မနက္ခင္းေနွာငး္ပိုငး္တြင္ ထြက္ဦးမွပါဟုိ စိတ္ကူးကာ သူငယ္ခ်င္းထံသုိ႕ဖံုးဆက္သည္. ထမငး္ စားခ်ိန္ေရာက္ၿပီ မုိ႕ ထမင္းစားရန္ ထမင္းဆုိင္သုိ႕သြားသည္ ဆုိေသာ္ ရန္ကုန္တြင္ေနၿပီး ထမင္းေကာငး္ေကာငး္မစားရေသာသူသည္ စိတ္ဝင္စားကာ လုိက္သြားသည္.


























ထုိေနရာသည္ ေရြဂုန္တုိင္တြင္ ၿဖစ္သည္ နာမည္ႀကီးေဆးရံုနင္က မလွမ္းမကန္းတြင္ ၿဖစ္သည္ သူငယ္ခ်ငး္ တုိ႕ကားနင္႕သူ႕ကားသည္ မေရွးမေနာငး္ေရာက္သည္။

























ထမင္းဆုိင္သည္ လမ္းမႀကီးေပၚ၏ေၿမညီထပ္တြင္ရွိသည္ ထမင္းဆုိင္ဆုိမွေတာ႕ေၿမညီထပ္တြင္ ရွိသင္႕သည္ေပါ႕. မွန္ေပသည္. ဟင္းမ်ား အမ်ိဳးအမည္ စံုလင္သည္ အၿပင္တြင္ တခန္း အတြင္း တြင္ တခန္းရွိသည္ အတြင္းခန္း တြင္ရ်ိေသာ သူငယ္ခ်ငး္ ထံလုိက္ဝင္သြားသည္ စားေနႀကၿပီ ေရာက္ရာအရပ္မွ လုိက္စားရန္ၿဖစ္သည္။ စံုလိုက္သည္မွ ဘာစားရမည္ကုိ မသိ.. good eater ၿဖစ္ေသာသူသည္ ထမင္းကို မႀကာခဏ ထည္႕သည္ ဟင္းကုိ မႀကာခဏယူသည္. ဟင္းရည္ေသာက္သည္. ဒါတ္ပံုကိုတယ္လီဖံုးကင္မရာနင္႕ခုိးရုိက္သည္ စားေနသူမ်ားမရိပ္မိေခ်.။


























လက္ဘက္ပန္းကန္ တို႕စရာပန္းကင္မ်ားၿပင္ဆင္ထား႔့ုပ့ံုမွာအားရစရာၿဖစ္သည္ စားပင္မစားရက္ အလွပ်က္သြားမွာစုိးမိသည္.

























ေကာင္းခန္းမွာ အခုမွစသည္.။ သမီး သူ႕ကုိသိလား ဟု ဆုိေသာအေမးကို ဘယ္လိုေၿဖရမည္မသိ. မသိသည္ ကုိ မသိဟုေၿဖရမည္ကုိ အားနာလွသည္။ ေရာေယာင္ခ်ရင္းၿဖင္႕သိသြားသည္. .သူစကားေၿပာသည္ ကို နားေထာင္ခဲ႕ရသည္။ သူ႕ကဗ်ာ ကို ဖတ္ခဲ႕ရသည္. ေရးၿပီး အမ်ားမဖတ္ရေသးေသာကဗ်ာကို လည္းဖတ္ရသည္. အေရးလည္းေကာင္းပါသည္. ဖတ္ရင္း ၿငိမ္ေနေသာ သူ႕ကို ကဗ်ာဆရာသည္ ခ်စ္ခင္သြားေပမည္.