Wednesday, July 21, 2010

aa

ဒီေန႕ စိတ္ၿငိမ္ေဆးေသာက္ဘုိ႕ လိုအပ္ေနတယ္။ ေသာက္လဲၿပီးသြားၿပီ. သူငယ္ခ်င္းေလးတစ္ေယာက္ကုိ ၿပငး္ၿပငး္ထန္ထန္ သတိရေနတယ္။ ငယ္သူငယ္ခ်င္းပါ။ ဆယ္တန္းေအာင္မွ သိခဲ႕ရေပမဲ႕ အေတာ္ေလးခင္ခဲ႕ႀကတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ လသာနစ္က လူေတြ သိတ္မရွိဘဲ ကုိယ္အေဖာ္သိတ္မရွိဘူးၿဖစ္တယ္။ သူနဲ႕ သူ႕သူငယ္ခ်ငး္ႀကားထဲကုိ ကုိယ္ဝင္ခင္လုိက္တယ။္ ကုိယ္႕ကုိလည္းလက္ခံၿပီးၿပန္ခင္ခဲ႕ႀကပါတယ္။ အိမ္ခ်င္းကလဲမ နီးမေဝးဆုိေတာ႕ကာ အသြားအလာရွိခဲ႕ႀကတယ္။ သူ႕အိမ္ကုိ သြားၿဖစ္သလို ကုိယ္႕အိမ္ကုိလည္းလာၿဖစ္တယ္။ ကုိယ္အိမ္ေရွ႕က ခံုတန္းလ်ားေလးမွာ စကားေတြ ထုိင္ေၿပာၿဖစ္ခဲ႕ႀကဘူးတယ္။

စာအတူက်က္တဲ႕အုပ္စုနဲ႕ မတူေပမဲ႕ သူငယ္ခ်င္းအၿဖစ္ကေတာ႕ရွိေနခဲ႕ႀကတယ္။ ကုိယ္ရည္းစားရၿပီလုိ႕ဝန္ခံတာ ဟာ သူနဲ႕သူ႕သူငယ္ခ်င္းကို ပထမဆံုးဝန္ခံခဲ႕တယ္။ သူတို႕မယံုနုိင္ေအာင္ၿဖစ္တယ္။ ဒါေပမဲ႕ လက္ခံခဲ႕ႀကတယ္။ သူရည္းစားရေတာ႕လဲကုိယ္သိခဲ႕တယ္။ သူ႕ရဲ႕ဇတ္လမ္းမပီတဲ႕ဇတ္လမ္းကေလးေတြ ကုိလည္းနားေထာင္ခဲ႕ရဘူးတယ္။ ေအးလည္းေအးတယ္။ အရပ္ ငါးေပ နစ္ေလာက္နဲ႕ ဆံပင္အရွည္ႀကီး. ဆံပင္လည္းေကာင္းတယ္။ တင္ပါးေရာက္တယ။္ မ်က္နာကေလးက အေခ်ာႀကိီးမဟုတ္ေပမဲ႕ ဆံ႔ပင္ရဲ႕အလွရယ္။ အ႔ရပ္ကေလးမနိမ္႕မၿမင္႕ရယ္။ သြယ္သြယ္ကုိယ္လံုးကေလးရယ္က သူ႕ရဲ႕အလွၿဖစ္ခဲ႕တယ္။ သူ႕မွာ တစ္ကယ္တန္းဇတ္လမး္က မယ္မယ္ရရမရွိခဲ႕ဘူး. ေအးတယ္လုိ႕ဆုိရမယ္။

စာလဲေတာ္တယ္။ ကုိယ္က တစ္ဖံုးဖံုးက်တဲ႕အခ်ိန္မွာ သူက ေအးေအးေဆးေဆးေဘဲ မွန္မွန္ေအာင္တယ္။ သူ႕အိမ္မွာတယ္ရီယာေခြးပုေလးေတြ ေမြးတယ္။ သူက ေခြးခ်စ္တတ္တယ္။ အဲဒီေခြးကေလးေတြ ကေရာငး္လုိ႕လဲရတယ္။ သဴ႕အိမ္သြားလည္ရင္ အိမ္ေပါက္ကေန အသံေပးၿပီးတာနဲ႕ေခြးကေလးေတြ ကဝုတ္ဝုတ္နဲ႕ေဟာင္ေတာ႕တာဘဲ။ ကုိယ္ကလဲေခြးတိဳ႕ ေႀကာင္တို႕ဆုိရင္ေႀကာက္တတ္ပါဘိနဲ႕။ အဲဒီေခြးကေလးေတြ ကုိေ နာက္ခန္းထဲထည္႕တံခါးပိတ္ ၿပီးမွ ကုိယ္ ဝင္လုိ႕ရတယ။္ ဒါေတာင္ အဲဒီခ်ာတိတ္ကေလးေတြ ကအထဲကေန ထုိးထုိးေဟာင္ေနေသးတယ္။

သူရည္းစားရတယ္ဆုိေတာ႕ကုိယ္လဲအံႀသရေသးတယ္။ ကုိယ္ိတို႕ထက္အသက္ႀကီးတယ္။ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္တစ္ေယာက္ ဘာလုပ္သလဲဆုိတာေတာ႕႕ကိုယ္တို႕လဲနားမလည္ဘူး. စီးပါြားေရးေတ ြလုပ္တယ္ဆုိတာဘဲနားလည္တယ္။ တပည္႕တပန္းလဲေပါတယ။္ မနက္ဆုိရင္ သူစားဘို႕ ဘရိတ္ဖတ္. ကုိတစ္ပည္႕တစ္ေယာက္နဲ႕ပို႕ခုိင္းတယ။္ ဘာစားခ်င္သလဲဘာလုပ္ခ်င္သလဲ ေရာက္လာတယ္။ ကားေရာက္လာတယ္။ အဲဒါနဲ႕ဘဲမည္သုိ႕မည္ပံုၿဖစ္သည္မသိ. သူတုိ႕ ႀကိဳက္သြားႀကတယ။္ အဲဒီသူမွာ လက္မခံခ်င္စရာ တစ္ခ်ိဳ႕ရွိေပမဲ႕သူလက္ခံခဲ႕တယ္။ လက္ခံခဲ႕ရတယ္။ ကုိယ္က သိတ္မေက်နပ္ခ်င္ဘူး။ဒါေပမဲ႕လဲ သူကလက္ခံမွေတာ႕ကုိယ္လဲလက္ခံယံုဘဲ။

ဒါနဲ႕ဘဲ သူ ဘဝကုိ အဲဒီသူနဲ႕ဘဲ ေရွ႕ဆက္ခဲ႕တယ္။သူု႕မွာ ကေလးရွိတာကုိလည္းကေလးရွိတယ္လုိ႕သူက သိတ္ယံုခ်င္တာမဟုတ္ဘူး ငါရာသီမလာတာ ေလးလရွိၿပီဆုိတယ။္ ဟာ ေလးလဆုိ ကုိယ္ဝန္ၿဖစ္နုိင္တာေပါ႕ဆုိေတာ႕မွ မ်က္လံုးၿပဴးၿပီး အၿဖစ္မွန္ကုိ လက္ခံသြားရတယ္။ အဲဒီသူကလည္းသူ႕အေပၚတစ္ကယ္ေကာငး္ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ႕ဒီလူနဲ႕အိမ္ေထာင္က်တာ သူကံေကာင္းတယ္လုိ႕ ေတာင္ကုိယ္ထင္ လာမိတယ္။

ကုိယ္နုိင္ငံၿခားလာေပမဲ႕အဆက္အသြယ္ေတာ႕မၿပတ္ခဲ႕ႀကဘူး ကုိယ္ရန္ကုန္ေရာက္တုိငး္ သြားေတြ႕တဲ႕အထဲမွာသူပါတယ။္ ဒီလူိုနဲ႕သူ မိန္းကေလးေတြ္ေမြးတယ္။ တရုတ္လူမ်ိဳးမို႕ လုိ႕သားမေမြးတာကို သူစိတ္ဓါတ္က်လုိ႕မဆံုးဘူး။ ဒါေပမဲ႕လဲ ဘယ္တတ္နုိင္မလ ဲဒီကေလးေတြ ကုိအင္တာေနရွင္နယ္စကူး ထားတယ္။ ပညာေရးကုိအားေပးတယ။္ သူ႕ရဲ႕ပညာေရးကေတာ႕ အိမ္ေထာင္ၿပဴကတည္းကရပ္သြားတယ္။ သူ႕ရဲ႕ဘဲြ႕လက္မွတ္ က ဘဲြ႕အေနနဲ႕ဘဲ ။အသံုးခ်တဲ႕ဆီမေရာက္ေတာ႕တာေတာ႕နေမ်ာစရာဘဲ။ စာလဲေတာ္ရဲ႕သားနဲ႕ အိမ္ေထာင္မွဳနဲ႕ဘဲ အခ်ိန္ကုန္သြားတယ္။ ကေလးေတြ အေပၚနဲ႕ အိမ္ေထာင္ဘက္အေပၚမွာဘဲသဴ႕အာရံုရွိေနခဲ႕တယ္။

တစ္ခ်ိန္မွာ သူ႕အတြက္ ကံမေကာငး္ေစဘို႕ၿဖစ္လာတယ္။ အေသးစိတ္ေတာ႕ကိုယ္မသိေတာ႕ဘူး။ သူနွာေခါင္းေရာဂါၿဖစ္တယ္။ နေခါင္းပိတ္တ။္ အဲဒီကေနေသြးေတြ စီးက်လာတယ္။ ေနာက္ဆံုးအသားစယူၿပီးဓါတ္ခဲြခန္းပို႕တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူသီလရွင္ဝတ္လုိက္သလားတရားစခန္းဝင္လုိက္သလားမသိဘူး သူကကုိယ္႕ကုိေတာ႕ေၿပာၿပတယ္။ သူ အသားစ အေၿဖကုိမႀကားရဲဘူးတဲ႕။ knowledge ရွိတဲ႕သူတစ္ေယာက္ဆုိေတာ႕လဲ ဘာၿဖစ္နုိင္မလဲဆုိေတာ႕ႀကိဳသိေနခဲဲ႕ပံုရတယ။္ အသားစအေၿဖက သူေႀကာက္ေနတဲ႕ကင္ဆာဆုိတာႀကီးၿဖစ္ေနခဲ႕တယ္။

ကုိယ္သူ႕ေနရာမွာစဥ္းစားလုိ႕မရခဲ႕ဘူး. သူဘယ္ေလာက္မ်ားေႀကာက္ရွာလိိမ္႕မလဲ။ ဘယ္ေလာက္မ်ားဝမ္းနညးလိမ္႕မလဲကုိယ္မေတြးရက္ဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကေလးေတြ က ငယ္လြန္းေသးတယ္။ သူ႕အတြက္အသက္အရြယ္ကကလဲ ငယ္ေသးတယ္။ ေလာကႀကီးမွာ အရမး္ေနလို႕ေကာင္းတဲ႕အေနအထားနဲ႕အရြယ္ကုိ သူပိုင္ဆုိင္ထားတယ္ ရုပ္ကေလးေခ်ာသလုိ ေအာင္ၿမင္တဲ႕ေယာကက်ာ္တစ္ေယာက္နဲ႕ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ႕သမီးကေလးေတြ ကိူသူပိုင္ဆုိင္ထားတယ္။ ဘယ္လုိအင္အားနဲဲ႕စြန္႕လြတ္ခဲ႕ရမလဲ .ကင္ဆာဆုိ တဲ႕ စကားလံုးဟာ ဘယ္ေလာက္ေႀကာက္ဘို႕ေကာငး္သလဲဆုိတာ ခံစားဘူးသူေတြ မွ ဘဲဲသိလိမ္႕မယ္ ကုိယ္သဴ႕ကုိအရမ္းသနားတယ္။ ဘယ္လုိ ေၿဖသိမ္႕ေပးခဲ႕ ရမွန္းစဥ္းစားမရခဲ႕ဘူး သူကဘဲ ကုိယ္႕ကုိ နစ္သိမ္႕ေနခဲ႕ေသးတယ္။ သိတ္စိတ္မေကာငး္မၿဖစ္ဘုိ႕

နင္ဘယ္လိုအင္အားေတြ နဲ႕ရပ္တည္ေနသလဲလုိ႕ကုိယ္သုူ႕ုိကုိေမးခဲ႕မိေသးတယ။္ ဒီလုိဘဲေပါ႕ တဲ႕ပထမဆံုးသူသိလုိက္ရတဲ႕အခ်ိန္မွာေတာ႕သူေဆာက္တည္ရာမရခဲ႕ဘူးတဲ။ ေနာက္ တစ္ၿဖည္းၿဖည္းနဲ႕သူလက္ခံလုိက္ရတယ္။ အၿမဲတန္ေတာ႕လဲဘယ္ေႀကာက္လန္႕ေနနုိင္မလဲ။ ဘဝအတြက္ လုပ္စရာရွိတာေတြ ုလုပ္လဘုိ႕လုိအပ္ေနေသးတာဘဲတဲ႕။

သူ႕ရဲ႕ ကင္ဆာကလဲ ကုိယ္တုိ႕အားေပးစကားေၿပာႀကသလုိဘဲ နင္႕ကင္ဆာက ကင္ဆာမဟုတ္ဲတဲ႕ကင္ဆာပါကြာလုိ႕သူ႕႕ုိကုိအားေပးေလ႕ရွိႀကတယ္။ စၿဖစ္ကတည္းက အခုထက္ထိဆုိရင္ ဆယ္နစ္အထက္ ေလာက္ရွိမယ။္ သူေနသြားတာ။ သူ႕႕ကိုသနားတဲ႕သူတစ္ခ်ိဳ႕ကေလာကထဲကထြက္ခြာသြားခဲ႕ၿပီးၿပီ။ အေႀကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ ..သူက ဆက္လက္ရွင္သန္ေနခဲ႕တယ္။

သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္မေမွ်ာ္လင္႕ဘဲဓါတ္လုိက္တံုးက ကုိယ္အရမး္ ေၿခာက္ၿခား သြားတဲ႕အခ်ိန္မွာ သူက ၿပန္အားေပးခဲ႕တယ္။ သူလာအိပ္ေပးရမလား. အိိမ္က ေကာင္မေလးတစ္ေယာက ္လြတ္ေပးရမလား ဆုိၿပီးအားေပးစကကားေတြ ဆုိခဲ႕တယ္။ ကုိယ္စိတ္ၿငစ္တယ္ဆုိတာေတြ ကုိလည္းရင္ဖြင္႕နားေထာင္ေပးခဲ႕တယ။္ ကုိယ္က အားရ႔ပါၚရင္ဖြင္႕ၿပီးကာမွ သူ႕ကုိအားနာတယ္။ ငါ႕ရဲစိတ္ညစ္စရာေတြ ဟာ နင္႕အတြက္ေတာ႕ အေသးအဖြဲပါဘဲ.နင္က ဘဝနဲ ယွဥ္ေနရတဲ႕အသက္ေဘးနဲ႕ရင္ဆုိင္ေနရတဲ႕သူ. ငါက ဒါေတြ လာေၿပာေနမိတာ အရမ္းအားနာတယ္ဆုိရင္ မနာဘုိ႕အေႀကာငး္သူဟာ ကုိယ္႕အတြက္ အၿမဲနားေထာင္ဘို႕ရွိတယ္လုိ႕ ေၿပာၿပထားတဲ႕သူ..

စလံုးကုိလာၿပီးခဲြစိတ္မွဳယူသြားေသးတယ။္ နာေခါင္းုကုိခဲြတာမွာ ဦးေခါငး္ေရခြံကုိ လွန္ခ်ၿပီး နာေခါင္းကုိခြဲစိတ္တာ စလံုးရဲ႕ခြဲစိတ္မွဳကလဲအံဘန္းဘဲ. ခဲြစိတ္မွဳ ကေတာ႕အေတာ္အခ်ိန္ႀကတယ္။ အဲဒိအခ်ိန္မွာ ကုိယ္က NUS မွာ ဘဝကုိ အသည္းအသန္ရွင္သန္ဘို႕အတြက္ ႀကိဳးစားေနရဲ႕အခ်ိန္ သူအားငယ္မွာစုိးလုိ႕ အခု ေအာ္စီေရာက္ေနတဲ႕ ေနာက္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က သူ႕ကုိသြားေစာင္႕ေပးတယ္။ ကုိယ္က မသြားနုိ္င္ခဲ႕ဘူး ညေနဧည္႕ခ်ိန္႕က်မွ SGH ႕ကုိလုိက္သြားရတယ္။ သူကေတာ႕ကုိယ္႕႕ုိကုိအၿမဲခြင္႕လြတ္တယ္ နင္႕ဘဝအဆင္ေၿပရင္ၿပီးတာပါဘဲလုိ႕အၿမဲေၿပာတယ္။

ေခါင္းကုိခဲြထားၿပီးၿပန္ခ်ဳပ္ထားတာ ဆံပင္ကုိ ဘီးကုပ္ကေလးစည္းထားသလုိဘဲ လက္ရာကေသသပ္လုိက္တာ.. ေဆးရံုမွာလဲသိတ္မႀကာဘူး ခ်က္ၿခင္းရက္ပိုင္းအတြင္းဘဲဆင္းရတယ္။ ၿပီးေတာ႕ chemo ..radio ေပးဘုိ႕ဆက္ေဆြးေနြးႀကရာမွာ စလံုးကစရိတ္သိတ္ႀကီးေတာ႕ယုိးဒယားဘဲသြားရေကာငး္နုိး..အခုလုိခြဲစိတ္တာနဲ႕ဘဲေပ်ာက္သြားၿပီလုိ႕ေတြးရေကာငး္နုိးနဲ႕ဘဲ သူရန္ကုန္ၿပန္သြားခဲ႕တယ္။ ကုိယ္မွတ္မိသေလာက္ သူေဆးလာကုတာ အိမ္ေၿမတစ္ကြက္ေရာင္းခဲ႕တယ္။ ကုန္ေတာ႕မကုန္သြားပါဘူး အခ်ိဳ႕က်န္ေသးတယ္။ သူ႕အမ်ိဳးသားကလည္းစီးပြားေရးေကာင္းတယ္။ တစ္ကြက္ေရာင္းရင္ နစ္ေကြက္ၿပန္ရွာနုိင္တယ္။ ဘယ္လုိရွာသလဲဆုိတာေတာ႕ကုိယ္ေတြ လဲလုိက္မမွီဘူး။ သူ႕ႀကည္႕လုိက္ရင္ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းနဲ႕ ကုိယ္႕သူငယ္ခ်ငး္ကုိလည္းအေတာ္ဂရုစိုက္တယ္။ စိတ္ခ်မ္းသာေစမဲ႕စကားကုိဘဲအၿမဲဆုိေလ႕ရွိတယ္။

အေတာ္ႀကီးကုိေကာငး္ေနခဲ႕တယ္။ တစ္ခါ ၿပန္ၿပီးၿဖစ္ၿပန္တယ။္ relapse ေခါၚမလား. စလံုးေရာက္လာၿပန္တယ။ အိမ္တအိမ္မွာ အခန္းတခန္းႈငွားၿပီး ေဆးဆက္ကုတယ္။ အမ်ိဳးသားကေတာ႕ ႀကာရွည္ေနနုိင္ဘုိ႕ခက္ေတာ႕အေဖာ္နဲ႕ေတာ႕ထားခဲ႕တယ္။ သူ႕လဲက်န္းမာေရးအတြက္ဆုိေတာ႕သတၱိေမြးရွာၿ႔ပီး စလံုးမွာ ေနၿပီးလနဲ႕ခ်ီၿပီး ေဆးကုတယ္ ။ပိုက္ဆံေတြ လားကုန္မွာေပါ႕။ မကုန္ဘယ္ေနပါ႕မလဲ။ ကုိယ္နဲ႕ရံဖန္ရံခါေတြ႕တယ္။ ဖံုးေတြ ဆက္ႀကတယ္။ တစ္ခါတစ္ခါေၿပာအရွည္ႀကီးေၿပာႀကတယ္။ လူခ်င္းေတြ႕ဘုိ႕႕ဆုိတာကေတာ႕အလုပ္တစ္ဘက္နဲ႕ကုိယ္သဴ႕ဆီ သြားဘုိ႕ခက္တာကုိ သူနားလည္မွဳေပးတယ္။ သိတ္နားလည္တတ္တဲ႕သူငယ္ခ်ငး္..

ေဆးကုၿပီးၿပန္သြားၿပန္တယ။္ အေတာ္ႀကာေကာငး္ေနၿပန္တယ္။ တစ္ခါ ၿပန္ၿဖစ္ၿပန္တယ္။ ၿပန္ေရာက္လာၿပန္တယ။္ ဓါတ္မွန ္ CT.. MRI အားလံုးရွုိက္တယ။္ ၿပန္ရွိေနတယ္လုိ႕ဆရာဝန္မ်ားကေၿပာတယ။္ metastasis ဆုိတဲ႕ၿပန္႕နံမွဳဦးေခါငး္ brain ထဲမွာရွီေနတယ္လုိ႕ေၿပာတယ္လုိ႕႕ကုိယ္႕ကုိေၿပာတယ္။ ၿမန္မာၿပည္မွာ အေနႀကာၿပီးဆုိေတာ႕သူအဂ္လိပ္လိုေၿပာတာ ေၿပာက်င္႕မရွိေတာ႕သူအတြက္ အခက္အခဲရွီတယ္။ နားေတာ႕လည္တယ္ သူေမးခ်င္တဲ႕ေမးခြန္႕ေတ ြကုိ သူအတြက ္ကုိယ္အေဖာ္မလုိက္ေပးနုိ္င္ခဲ႕ဘူး။ SGH မွာွရွိေနတဲ႕ၿမန္မာ အသုိင္းအဘုိင္းကုိ ရွာၿပီးအဆက္အသြယ္လုပ္ထားရတယ္။ သူလုိအပ္တဲ႕အခ်ိန္မွာ ဒီလူေတြ ကထြက္လာၿပီးသူေရာက္တဲ႕အရပ္ကုိလုိက္လာၿ႔ီပီး သူသိခ်င္တာေတြ ကုိဝဳိင္းၿပီးကုူညီႀကတယ။္ ေနာက္ပိုင္းေတာ႕လာတာမ်ားေတာ႕သူလဲဇတ္ရည္လည္လာၿၿပီး သူကုိယ္တုိင္ ေမးနုိင္လာတယ္။ ဒိပံုနဲ႕ေတာ႕နင္ေတာ႕ဒီမွာ လူရည္လည္ေနၿပီလုိ႕ေတာင္ေနာက္က်ရတယ္။

ေနာက္ပိုင္းေတာ႕ဆရာဝန္မ်ားက ဘာေပးရမလဲဆုိတာ စဥ္းစားမရေတာ႕ဘူး လုပ္လုိ႕ရတာလဲကုန္သေလာက္ၿဖစ္ၿပီး. ဟုိဟုိဒီဒီကုိလည္းပ်႕နံေနၿပီဆုိေတာ႕ကာ ထပ္ခဲြဘုိ႕ဆုိတာကလဲ ခဲြၿပးိသားေခါငး္ ကုိ ထပ္လုပ္ဘုိ႕ဆုိတာ ခက္တယ္။ အဲဒါနဲ႕သူ႕႕ုကုိ ေဆးေတာ႕မေပးေတာ႕ဘူး. တစ္ခါတစ္ေလ စလံုးကုိလာၿပီး ၿပန္ check up လုပ္ဘုိ႕ဘဲမွာေတာ႕တယ္ ဆုိလုိတဲ႕သေဘာက သူ႕အတြက္ ကုစရာ ေမွ်ာ္လင္႕စရာ သိတ္မရွိေတာ႕ဘူးဆုိတဲ႕သေဘာဘဲ. သူစိတ္ဓါတ္က်သြားတယ္။ ဒါေပမဲ႕ ႀကိဳးစားၿပံဳးရွာေသးတယ္။ ငါေဆးကုဘုိ႕ယူလာတာ ေဆးမကုရဘူးဆုိေတာ႕လဲပိုက္ဆံေတြ ပိုေနတာေပါ႕ဟယ။္ ဟုိဟုိဒီဒီ shopping လုပ္ပလုိက္ဦးမယ္ဆုိၿပီး ဟုိဟာေလးဒီဟာေလးဝယ္ ပါတ္ိတ္ဆုိင္ ဒုိင္ကုိေရာက္. ကုိယ္ေတာင္ ပါတိတ္ဆုိင္ ဒုိင္မေရာက္ဘူးဘူး သူေရာက္တယ္။ မထူးဘူးဆုိၿပီးမေလးသြားမယ္လုပ္ေသးတယ္ ကုိယ္ကလဲလုိက္မပို႕နုိင္တာနဲ႕မသြားလုိက္ရဘူး။ ကုိယ္ဟာ သူငယ္ခ်င္းမပီသတဲ႕သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ပါ. သူကေတာ႕ခြင္႕လြတ္တာဘဲ ရပါတယ္ဟယ္ နင္အဆင္ေၿပရင္ၿပီးတာပါဘဲ ဆုိၿပီးခြင္႕လြတ္ၿမဲဖခြင္႕လြတ္တာပါဘဲ။

ၿပီးခဲ႕တဲ႕သႀကၤန္ရက္ပိုင္းက ကုိယ္ရန္ကုန္သြားေတာ႕သူ႕အိမ္သြားေတြ႕တယ္။ နေခါငး္ကင္ဆာကေနပ်႔နံမွဳေႀကာင္႕သူ႕အတြက္မ်က္နာမွာပံုပ်က္မွဳေတြ ရွိတယ။္ အမ်ိဳးသားကေတာ႕ခ်စ္တာဘဲ ဘယ္လိုမွ ေမတၱာပ်က္ပံုမရဘူး ကုိယ္လဲသူ႕႕ုိသိတ္မႀကည္႕ရက္လုိ႕လြဲလြဲႀကည္႕ရတယ္။ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္အတြက္ မ်က္နာဟာ အေရးႀကီးတာဘဲ ဒါေပမဲ႕လဲသူကေတာ႕နဳတ္ခမ္းနီကေလးကေတာ႕ဆုိးတံုးဘဲ. ဘဝကို ႀကံ႕ခုိင္စြာနဲ႕ၿဖတ္သန္းသြားတဲ႕သူ႕ကုိ ေလးစားမိတယ္။ စလံုးလာတဲ႕အခါလဲ botany garden မွာသူထုိင္ေလ႕ရွိတယ။္ ပတ္ဝန္းက်င္ရဲ႕ေအးခ်မ္းမဳ တိတ္ဆိတ္မွဳကုိ ခံစားေနတယ္လုိ႕ေၿပာတယ္ ။တိတ္ဆိတ္စြာခံစားတယ္တဲ႕။

ၿပီးခဲ႕တဲ႕လပိုင္းေတြ ကသူေဆးရံုတက္တာ ကုိယ္မသိလုိက္ဘူး။ မေန႕က အတန္းေဖာ္ေတြရဲ႕ အီးေမလ္ေတြ ရတယ္။ သူမရွီေတာ႕ဘူးဆုိတဲ႕အေႀကာငး္...........ဒီေန႕ကုိယ္ၿငိမ္သက္ေနတယ္။ သတိရေနတယ္။ ၿပန္မေတြ႕ရေတာ႕ဘူးဆုိတာ ကုိ သတိရေနတယ္။ ခ်စ္ခင္သူေတြနဲ႕တစ္ခ်ိန္မွာခဲြရတယ္ဆုိတာကို သတိရေနတယ္။ သဴ႕အတြက္ကုိယ္ဆုေတာင္းေပးေနတယ္ ေနာက္ဘဝဆုိတာမ်ားရွီခဲ႕ရင္ အသက္ရွည္အနာမဲ႕ေႀကာငး္ၿဖစ္ေစဘုိ႕အတြက္ကုိယ္ဆုေတာင္းတယ္။ စိတ္ေအးခ်မ္းတဲ႕သူတစ္ေယာက္မုိ႕အတြက္ေတာ႕ေကာငး္ရာကုိေရာက္မွာဘဲဆုိတာကိုေတာ႕ယံုႀကည္တယ္။

သူငယ္ခ်င္း…….....ငါ နင္႕ကုိ………….သတိရေနပါတယ္။။။။။။။။။။။။။။။။။။

53 comments:

ဖိုးသား said...

ဘဝဆုိတာဒီလုိပါဘဲ။ေရာဂါဆုိတာလည္းဒီလိုပါဘဲမထင္မွတ္ဘဲေရာက္လာတက္ပါတယ္။စိတ္ဓတ္မက်ေစဘဲဘယ္လုိေကာင္းေအာင္ေနရမလဲဆိုတာကဘဝမွာအေရးၾကီးပါတယ္။

မိုးေခတ္ said...

စိတ္မေကာင္းပါဘူး..အစ္မ...အေရးအသားေကာင္းလို႕ နည္းနည္း ထိသြားပါတယ္...

ေယာနက္သန္ said...

စိတ္မေကာင္းစရာဘဲ။ ေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစ.....

ZT said...

စိတ္မေကာင္းစရာပဲ။ အစ္မသူငယ္ခ်င္း ေကာင္းရာ သုဂတိ လားပါေစလို႕ ဝိုင္းျပီး ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္။

ငယ္ငယ္တုန္းက တက်က္က်က္ ရန္ျဖစ္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ ဆယ္တန္းမွာ က်က်န္ေနခဲ့တယ္။ သူက စိတ္မေလွ်ာ့ဘဲ ေဘာ္ဒါေဆာင္ ေနျပီး ေနာက္တစ္ႏွစ္ ျပန္ေျဖတာ ေအာင္သြားတယ္။ ဆယ္တန္း ေအာင္စာရင္း ထြက္ျပီးတဲ့ အခ်ိန္က်မွ လူကီးမီးယား ျဖစ္ေနတာ သူ႕အိမ္က သတိထားမိတယ္။ ေရာဂါက အေတာ္ရင့္ေနျပီ။ အျဖစ္ေတြက ျမန္လြန္းတယ္။ ေရာဂါ ျဖစ္ေနတာေတာင္ မသိလိုက္ဘူး။ သူဆံုးသြားမွပဲ သူ႕အိမ္ကို သတင္းေမးဖို႕ ေရာက္ျဖစ္ေတာ့တယ္။ ေသျခင္းတရား ဆိုတာ နီးနီးေလးပဲ ဆိုတာေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္က အသိတရား ရလိုက္တယ္။

ကိုေဇာ္ said...

ေအးခ်မ္းသူေတြဆို ေလာကရဲ႕ အပူဒဏ္ေၾကာင္႔ ျမန္ျမန္မ်ား အေငြ႔ပ်ံ လြယ္သလားဗ်ာ။ ၾကားရတာ တကယ္ကို စိတ္မေကာင္းပါဘူး။ ကင္ဆာ ဆိုတဲ႔ အေၾကာင္း ၾကားတိုင္း တကယ္ကို ဆြံအ မိတယ္။

ဒီ႔ထက္ပိုေဝးလည္း ဒီ႔ထက္ ပိုမေဝးေတာ႔ပါဘူး.....

Anonymous said...

***** (five stars rating)

Anonymous said...

မမ..
စိတ္မေကာင္းပါဘူး..
မမလည္း ေနေကာင္းေအာင္ေနပါအုန္း..
က်ေနာ္ သက္သာျပီ..
မနက္ဖန္က်ရင္
.....




Xထံု

mae said...

စိတ္မေကာင္းပါဘူး မမ.. အေတြ႕အႀကံဳဆင္ဆင္ရွိဖုူးလုိ႔ ကုိယ္ခ်င္းစာပါတယ္

မမလဲ သိပ္မေတြးပါနဲ႕ .. ကုိယ္ကုိယ္တုိင္လဲ ေနေကာင္းေအာင္ေနပါ

ေမာင္ေမာင္ said...

မခင္ဦးေမ တရားနဲ ့သာေျဖပါဗ်ာ။
ေလာကဓမၼတာပဲ မို ့လူတိုင္းၾကဳံေတြ ့ျဖတ္သန္းၾကရမွာပါ။

ျခင္ said...

မမေရ.. ဖတ္ရတာ စိတ္မေကာင္းလိုက္တာေနာ္.... က်ေနာ္လဲ ျပန္ရဦးမယ္ .. ေမေမနဲ႕ေတြ႕ဘို႕ေလ...
အိမ္သာနတ္နဲ႕ အေတာ္ေ၀းေနရဦးမယ္... ၾကာေတာ့လဲ ဘာမွ လိုက္မဖတ္နိုင္ေတာ့လို႕ မမ ဆီမေရာက္တာပါ.... မမရန္ကုန္ျပန္ျဖစ္ရင္ ေတြ႕ခ်င္တယ္... ေခၚမလားအမ...အဟီး..

Moe Cho Thinn said...

ဒါမ်ိဳးေတြ ကိုယ္ခ်စ္ခင္သူေတြေရာ၊ ကိုယ္တိုင္ေရာ မျဖစ္ခ်င္၊ မၾကားခ်င္ဘူး။ အရမ္းခံစားမိတတ္လို႔..
ျဖစ္လာရင္ေတာ႔လဲ ရင္ဆိုင္ရမွာေပါ႔၊ သူ႔လို တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ရင္ဆိုင္ႏိုင္ဖို႔ အေတာ္ သတၱိေမြးရမွာ..
မမသူငယ္ခ်င္း ေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစ။

ywartharlay-ytu said...

အစ္မ
ေသဖို႕အတြက္ျပင္ဆင္ရေတာ့မယ္
ေသရယ္ဘယ္မွာေနမလဲ ဆိုတဲ့ေမးခြန္းတစ္ခု က်ေနာ္လည္းေမးခံထိပါတယ္႕႕

norman said...

ကိုယ္နဲ႔ခုေလးတင္ စကားအေျခအတင္ျဖစ္ခဲ့တဲ့
သူငယ္ခ်င္း ၁၅မိနစ္ေလာက္ေနေတာ့ ဆံုးျပီဆို
တဲ့သတင္း ၾကားလိုက္ရကတည္းက အိပ္မေပ်ာ္
တတ္တာ ၂ႏွစ္ေက်ာ္ျပီ။

ဆန္းဝင္း said...

စာေတြ အမ်ားႀကီးေရးတယ္။
အေတာ္ေလး ခံစားရတယ္ဆုိတာ သိသာတယ္..

အစ္မသူငယ္ခ်င္း ေကာင္းရာသုဂတိ ေရာက္ပါေစ..

ေန၀သန္ said...

စိတ္မေကာင္းပါဘူးဗ်ာ... တေန႔ေန႔ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း အဲဒီလမ္းကို လိုက္ရမွာမို႔ ျပင္ဆင္ဖို႔ သတိေပးလိုက္သလိုပါပဲ...


ခင္မင္တဲ့
ေန၀သန္
(သူငယ္ခ်င္းပို႔စ္မွာ စာရွည္ရွည္ေလးေရးလိုက္တဲ့ မမကြန္ကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..:D)

ကလူသစ္ said...

ေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစဗ်ာ။

Anonymous said...

Touch post.

ဧပရယ္လ္ပူး@ပူးေတ said...

ဖတ္ရတာ စိတ္မေကာင္းလိုက္တာ... မမသူငယ္ခ်င္း ေကာင္းရာသုဂတိေရာက္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းလိုက္ပါတယ္ေနာ္... သူ႔သမီးေလးေတြလဲ သနားပါတယ္ေနာ္...

Zephyr said...

ဆံုးပါးသြားေတာ႔မယ္႔သူအနားမွာ ...
ဆံုးပါးသြားေတာ႔မွာကို ၾကိဳသိေနရတဲ႔သူေတြဟာ ...

ကိုယ္႔ကိုယ္ဆြဲၾကိဳးခ်မယ္႔ၾကိဳး က်စ္ေနတာကို
ထိုင္ၾကည္႕ေနရသလို ခံစားရတယ္။

Unknown said...

အဲဒီလိုမ်ိဳး ေသၿခင္းတရားကို ေအးေအးေဆးေဆး တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ ရင္ဆိုင္ ၿဖတ္သန္းတဲ့သူ တေယာက္ ၿဖစ္ခ်င္တယ္။

ေရႊရတုမွတ္တမ္း said...

ဂ်ီးေတာ္ေရ..က်ေနာ္လဲ ကိုယ့္ဖာသာ အားေပးေနရတယ္

မမသီရိ said...

ႊဲအဲ အမ်ိဳးသမီး စိတ္ထားေလး နဲ႕ စိတ္ဓါတ္္ၾကံ႕ခိုင္တာ သေဘာက် လိုက္တာ

Vista said...

ခံစားခ်က္အျပည့္နဲ ့ေရးထားလို ့မ်ားလားမမ။
စိတ္ထည္းအေတာ္မေကာင္းဘူးဖတ္ရတာ။
သူငယ္ခ်င္းက စိတ္ဓါတ္အေတာ္မာတာပဲ။

T T Sweet said...

အစ္မ ... ဖတ္ၿပီး ေတာ္ေတာ္စိတ္မေကာင္းၿဖစ္ရပါတယ္။ ခပ္ဆင္ဆင္အၿဖစ္မ်ိဴး ၾကံဳဘူးပါတယ္။
စိတ္ေအးခ်မ္းတဲ႔ အစ္မသူငယ္ခ်င္း ေကာင္းရာမြန္ရာေရာက္မွာပါ။

ေႏြးေနျခည္ said...

စိတ္မေကာင္းလိုက္တာ.. မမရယ္
ေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစလို႕ ဆုေတာင္းေပးပါတယ္။

An Asian Tour Operator said...

သူငယ္ခ်င္း ဆိုေတာ့ ခံစားရမွာ ေပါ့။

စုခ်စ္ said...

အမ... စုခ်စ္ အခင္ဆံုး သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္လဲ ကင္ဆာနဲ႔ ကိုယ့္မ်က္စိေအာက္မွာပဲ ဆံုးသြားခဲ့ဖူးတယ္... ဒီစာေလးဖတ္ျပီး စိတ္မေကာင္းဘူး..။ သူ႔ကိုလဲ သတိရသြားတယ္...

JulyDream said...

ခံစားခ်က္ကို နားလည္ပါတယ္။

ၾကည္ said...

ရင္ထဲကိုထိသြားတယ္..ပါးျပင္ေပၚကိုမ်က္ရည္ေလးတစ္စက္လိမ့္ဆင္းလာတယ္.မခံစားႏိုင္ဘူး...(ေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစ.....)

Anonymous said...

ေတာ္ ေတာ္ထိတာပဲ ဘယ္သူေရးတာလဲဟင္
နီေလး

Anonymous said...

နအဖ ဗုိလ္ခ်ုပ္ေတြေတြလည္း ဒီလိုျဖစ္ေနပါတယ္။ ျပည္တြင္းေရး မွာေရာ ျပည္ပဆက္ဆံေရးမွာေရာ ထစ္ကနဲ ဆိုရင္ လံုျခံဳေရး၊ အမ်ိုးသားေရး ( Value) ၊ အမ်ိုးဘာသာ ( Superstious) ေတြေခါင္းထဲကို အရင္ဆံုးေရာက္လာတယ္။ အက်ိဳးစီးပြား ( Interest ) ကေျပာက္ေနတယ္။
ဒါဟာ ယဥ္ေက်းမႈမဟုတ္ဘူး။ သူတို ့ရဲ ့ မ်ိဳးရိုးဗီဇ ( Genetic ) လိုေတာင္ျဖစ္လာတယ္။

အခုလည္း နယ္ျခား ဂိတ္ကိုပိတ္လိုက္တယ္။ ခ်ီးမြန္းရာ မေကာင္းတဲ့အျပင္ ညဏ္နည္းတယ္ဆိုတာကိုျပလိုက္သလိုျဖစ္ေနပါတယ္။ တကယ္က နယ္ျခား မ်ဥ္းေတြကို ေရွးကတည္းက ေရေ၀ ေတာင္ေၾကာ စနစ္နဲ ့ပိုင္းျခားသတ္မွတ္မႈ လုပ္ခဲ့တယ္။ ဒီေတာ့ ျမစ္ေၾကာင္းက အျမဲတမ္း ေျပာင္းလဲေနတဲ့ အတြက္ မဆံုးနိင္တဲ့ သံသာယာပါ ပတိပကၡေတြကို က်ေနာ္တို ့
ေရရည္ ရွင္းရဦးမွာျဖစ္ပါတယ္။ နစ္နိင္ငံအက်ိဳးတူ ( Symbiosis Interest ) အရ ျမစ္ကို ထိမ္းခ်ဳပ္ ( Harness) လုပ္နိင္တဲ့နည္းေတြကို စဥ္းစားရမယ္။ လံုျခံဳေရး ( Security ) ဖက္က စဥ္းစားတာဟာ
စီးပြားေရးကို ထိခိုက္ေစတဲ့အျပင္ခ်ီးၾကဴးဖို ့ေကာင္းတဲ့ ေယာက္က်ားတေယာက္ရဲ ့စဥ္းစားပံုမဟုတ္ဘူး။
အိမ္ျပန္ေနာက္က်တဲ့ ေယာက္က်ား ( ထိုင္း) ကို မိန္းမ ( နအဖ) က တခါးပိတ္ထားသလို ့ႏႈတ္ခမ္းၾကီး စူျပီး စိတ္ေကာက္သလို လုပ္မေနစမ္းပါနဲ ့။ ျမန္မာ သိကၡာက်တယ္။ ျပသနာေတြကို ေျဖရွင္းတဲ့အခါမွာ ျပည္သူလူထု အက်ိဳးစီးပြား ( Interest ) ေပၚမွာအေျခခံျပီး ဦးစားေပး စဥ္းစားသင့္တယ္

Anonymous said...

ျမန္မာနိင္ငံမွာ အာဏာရွင္စနစ္ သက္ဇိုးရွည္ ရတဲ့အေၾကာင္းက အာဏာရွင္စနစ္ယဥ္ေက်းမႈ ရိွေနလို ့။ ဒီယဥ္ေက်းမႈကိုသြပ္သြင္းထားတဲ့ စဏက်ရဲ ့ေလာက နီိတိဆိုတဲ့ စာအုပ္ကို ကိုမိုးသီး က ရဲရဲရင့္ရင့္ေ၀ဖန္ ထားတယ္။ ေလာကနီိတိကို သူလိုစနစ္တက်ပိုင္းျခားေ၀ဖန္မႈ သမိုင္းမွာမရိွေသးဘူး။ ဒီမွာကလစ္ ။ ဒါကိုဖတ္။ စာအုပ္အေနနဲ ့ဖတ္ျခင္သူေတြအတြက္ ၁၀ ေဒၚလာ နဲ ့၀ယ္ယူအားေပးနိင္တယ္။

Ko Boyz said...

ေတြ႔ဆံုႀကံဳကြဲပဲ အန္တီ...
စိတ္ကို ေလွ်ာ့လိုက္ပါ...
ေဆးေသာက္တန္သင့္ ေသာက္လိုက္ပါ...။
အန္တီ့သူငယ္ခ်င္း ေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစဗ်ာ။

ရသေတြေပးမယ့္ ေပးေတာ့လဲ စိတ္ထိခိုက္စရာ ကိုယ္ေတြ႔ေတြ.... :(

Cameron said...

စိတ္မေကာင္းလိုက္တာအမရယ္...။
ဒီလုိပါပဲ လူတိုင္း ဒီလမ္းကိုသြားရမွာခ်ည္းပဲ...။
လူတိုင္းၾကိဳတင္ျပင္ဆင္သင့္တာ ေသျခင္းတရားအတြက္ကိုပဲ...။

ခင္မင္စြာျဖင့္
မိုးေငြ႔

ေမာင္ ေလး said...

အစ္မခင္ဦးေမ.....စိတ္မေကာင္းပါဘူး.....
ကၽြန္ေတာ္လည္း ဒီႏိုင္ငံ ကိုေရာက္ေနေတာ့ မွ က်န္ရစ္
ခဲ့တဲ့ ခ်စ္ခင္၊ရင္းႏွီးသူေတြ ရုတ္တရက္ ေပ်ာက္ကြယ္
သြားမွာ အရမ္းစိုးရိမ္ေနမိတယ္.....။
ဘာျဖစ္လို့လဲဆိုေတာ့ အနီးမွာရွိေနတုန္းက သူတို့ အေပၚ
သိပ္မေကာင္းခဲ့ေလေတာ့၊ခုခ်ိန္မွာ မွ အဲဒီ အေျကြးေတြကို
ျပန္ဆပ္ခ်င္ေနလို့ ပါ..။
မမလည္း ေနေကာင္းေအာင္ ေနပါ အစ္မေရ....။

ေမာင္ ေလး said...
This comment has been removed by the author.
Anonymous said...

ဖတ္ရတာ စိတ္မေကာင္းပါဘူး အမ။

GreenGirl said...

သူငယ္ခ်င္း…….....ငါ နင္႕ကုိ………….သတိရေနပါတယ္။။။။။။။။။။။။။။။။။။

ခ်စ္ၾကည္ေအး said...

အဲဒီေလာက္ စိတ္မာႏိူင္ပါ့မလား မသိဘူး ညီမေသရင္ အဲလို လြမ္းက်န္ေနမဲ့သူ မ႐ိွေစခ်င္ဘူး....မမေရ ေဆးေသာက္အိပ္ပါ...

ခ်စ္ေမာင္ said...

အခုမွဖတ္ရတယ္။ဖတ္ေနယင္းနဲ႕ပဲ စိတ္မေကာင္းလိုက္တာ...

khet myint myint said...

ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါးလံုး ၿငိမ္းေအးပါေစ၊
ဖတ္ရတာ စိတ္မေကာင္းပါဘူး ။ စာသားတစ္ေၾကာင္းခ်င္းစီမွာ ခံစားရတာေတြကို ေတြ႔လိုက္ရသလိုပါပဲ။ ယုဇနဂါးဒင္းဟိုတယ္မွာ တည္းေနတုန္းက မီးၿပတ္သြားတဲ့အေၾကာင္းကိုပါ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ၿပန္သတိရမိပါတယ္ ။ အဲဒိ သူငယ္ခ်င္းအေၾကာင္းကလည္း စိတ္ထိခိုက္စရာပါ ။ ၿပန္ဖတ္ခ်င္ပါေသးတယ္ ။ အေၿခအေနေပးမယ္ဆိုရင္္ပါ ။

ခမမ

:P said...

မမေရ..
စာကိုဖတ္ၿပီးတာၾကာျပီ၊ အားမေပးတတ္လို႔ပါ။
သူငယ္ခ်င္းေတြထဲ ဆံုးပါးသြားတဲ့လူေတြလည္း ရွိပါ့.. သိပ္မရင္းႏွိီးခဲ့ေတာ့ သာမန္ပါပဲ။

စာေလးဖတ္ရတာ တစ္ေၾကာင္းခ်င္းမွာ ခံစားမွဳေတြ ပါေနသလိုပဲ.. (အတည္ေျပာသည္)

pifpif

ptg said...

ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႕ ေမြးလိုက္ေသလိုက္ သံသရာကို ပိုေၾကာက္တယ္။
အရင္ ေနရာေၿပာင္းသြားတဲ႕ခႏၶာတခုအတြက္ေတာ႕ စိတ္မေကာင္းပါဘူး

ksanchaung said...

ဟုတ္တယ္။ ဟုတ္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း သူတုိ႔ ေျပာတဲ့အတုိင္းပဲ။

(ဟုိေက်ာ္ဒီေက်ာ္နဲ႔ ကြန္မင့္ေပးလို႔ ရမရ စမ္းၾကည့္တာ။ ရပါေဇ။)

Han Kyi said...

ေအးဗ်ာ...စိတ္ကိုေျဖလို႔လဲရားမခ်ေတာ့ပါဘူး...က်က်နနႀကီးသာလြမ္းလိုက္ပါ...သူငယ္ခ်င္းေကာင္းဆိုတာ အစားထိုးလို႔ရတာမ်ဳိးမွ မဟုတ္တာပဲ...တစ္ခုေတာ့ေျပာခ်င္တာက တစ္ခါတည္းလြမ္းေနတာဟာ လူကိုထိခိုက္ေစတာေၾကာင့္ တစ္စိမ့္စိမ့္ေလးနဲ႔ အၾကာႀကီးလြမ္းတာမ်ဳိးက ပိုသင့္ေတာ္လိမ့္မယ္...

Anonymous said...

ေၾကာင္သူေတာ္ေအာင္ေသာင္း ၊တိုင္းျပည္ေငြေတြကို ခိုးယူခဲ့တယ္။ ေဒၚစုကိုဒီပဲယင္းအေရးခင္းနဲ ့လုပ္ၾကံမႈနဲ ့ သံဃာေတြကို သတ္ျဖတ္မႈၾကီးမွာ သူလည္းပါ၀င္တယ္။

ဇြန္မိုးစက္ said...

မမပုိ႔စ္ဖတ္ၿပီး အခုိက္အတန္႔တစ္ခုေလာက္ထိ ငုိင္သြားတယ္။ ကုိယ္တုိင္ႀကဳံခဲ့ဖူးေပမဲ့လည္း ခုလုိၾကားရရင္ စိတ္ထဲတကယ္မေကာင္းဘူး။ မမသူငယ္ခ်င္း သတၱိေတာ္ေတာ္ေကာင္းခဲ့တယ္ေနာ္။
မမkom သူငယ္ခ်င္း aa ေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစ။

sosegado said...

အရင္ဆုံးသြားႏွင္သူေပါ့၊

သက္ေဝ said...

မမေရ...
လာဖတ္လိုက္ ဘာေျပာရမွန္းမသိပဲ ျပန္သြားလိုက္... ဒီလိုနဲ႕ သံုး ေလးေခါက္ မကေတာ့ပါ...။

ေၾကာက္တတ္တဲ့သူမို႕ အဲလိုေရာဂါမ်ိဳးေတြကို အသံၾကားတာနဲ႕ ေျခာက္ျခားၿပီးသားပါ...

မမ သူငယ္ခ်င္း ေကာင္းရာ မြန္ရာ ေနရာမွာ ေအးခ်မ္းပါေစလို႕ ဆုေတာင္းေပးေနပါတယ္...။

Anonymous said...

အန္တီ ကြန္...
စိတ္ထဲ မွာေတာ္ေတာ္ ခံစားရပါတယ္..။
အန္တီကြန္လဲ က်န္းမာေရးဂရုစိုက္ ပါ ။။

ခ်ိဳက် said...

ေသတာေတာ့ ေသရမွာေပါ့ေနာ္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္တာေတာ့ တားမရဘူးေပါ့

ခင္တဲ့(ခ်ိဳက်)

Anonymous said...

ေနမေကာင္းျဖစ္ေနေပမယ္.
အမ်ိဴးသားက ခ်စ္တာဘဲ ဆုိတာေလးကုိ...

တခ်ိဳ.ေတြက်ေတာ..
မိန္းကေလးက ေနမေကာင္းျဖစ္ေနတာနဲ.ဘဲ
တစ္ဘက္သတ္ျကီး ထားသြားတာေတြေလ..

အဲလုိ လညး္ ရွိတာဘဲေနာ္

မမ

shwekhaing said...

တရားရမိပါတယ္ ...
ေကာင္းရာ သုဂတိ လားပါေစလို႕ ...